ಕಾಲ ಯಾತ್ರಿಕ
ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳ ಕಳೆದು ಬಂದಿಹೆನು,
ಘಟಿಸಿದನೇಕ ನಾಗರೀಕತೆಗಳ ಕಣ್ಣಿಂದ ಕಂಡಿಹೆನು.
ಹಸಿವು ದ್ವೇಷಗಳ ಹಲವು ವೇಷ,
ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹಗಳ ಕೊಳೆತ ಕೋಶ,
ಹೊತ್ತು ತಿರುಗುತ ಹೊತ್ತು ಕಳೆಯುವ,
ಸಾವಿರ ಮಂದಿಯ ಹಿಂದಿಕ್ಕಿ ಬಂದಿಹೆನು.
ಹೊರಟಾಗ ಸಮಧಾನವಿತ್ತು, ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿತ್ತು:
"ಹುಡುಕುವೆನು, ಬದುಕುವೆನು ಹೊಸತು ನೆಲೆಯೊಂದನು."
ಒಂದಾಯಿತು, ಎರಡಾಯಿತು, ಅದೆಷ್ಟಾಯಿತೋ,
ಎಣಿಕೆಯೇ ಮರೆತುಹೋಯಿತು.
ಎಷ್ಟು ಹುಡುಕಿದರೂ ಅಷ್ಟೇ,
ನಾನಂದುಕೊಂಡ ನೆಲೆ ಸಿಗಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಎಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಪಟ್ಟರೂ ಅಷ್ಟೇ,
ಮನುಷ್ಯ ನೀ ಬದಲಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ.
-ವಿಶ್ವನಾಥ್ . ಡಿ . ಎ
